Asset Publisher Asset Publisher

Rezerwaty Przyrody

Rezerwaty przyrody obejmują ochroną najbardziej wartościowe obiekty przyrodnicze. Są to tereny o różnej powierzchni, wyłączone z eksploatacji gospodarczej dla zachowania wartościowych ekologicznie naturalnych lub mało zmienionych ekosystemów, często z rzadkimi i chronionymi gatunkami roślin i zwierząt oraz elementami przyrody nieożywionej, mające istotną wartość ze względów naukowych, dydaktycznych, przyrodniczych a także kulturowych i krajobrazowych.

Rezerwaty przyrody obejmują ochroną najbardziej wartościowe obiekty przyrodnicze. Są to tereny o różnej powierzchni, wyłączone z eksploatacji gospodarczej dla zachowania wartościowych ekologicznie naturalnych lub mało zmienionych ekosystemów, często z rzadkimi i chronionymi gatunkami roślin i zwierząt oraz elementami przyrody nieożywionej, mające istotną wartość ze względów naukowych, dydaktycznych, przyrodniczych a także kulturowych i krajobrazowych.

Na terenie Nadleśnictwa Koło (w jego stanie posiadania) znajdują się 2 leśne rezerwaty przyrody.

Rezerwat częściowy "Rogóźno" - o powierzchni 0,39 ha, utworzony w 1959 roku w celu zachowania ze względów naukowych lasu mieszanego buka i klonu polnego na granicy ich naturalnego występowania(zasięgu). Rezerwat położony jest w zasięgu zlodowacenia środkowopolskiego, stanowi obszar jednorodny geologicznie i glebowo. Ma charakter równiny morenowej płaskiej. Zbiorowisko roślinne rezerwatu zaliczono do zespołu grądu środkowoeuropejskiego. Gatunkiem panującym w drzewostanie rezerwatu jest lipa drobnolistna V klasy wieku z udziałem grabu zwyczajnego, buka pospolitego, jesionu pospolitego, sosny pospolitej i klonu polnego. Przerzedzenie starodrzewu wskutek huraganu nasiliło procesy naturalnego odnowienia (pojawienia się nalotów i podrostów) przede wszystkim lipy, klonu polnego i jesionu.
Należy podkreślić, że obecnie drzewostany z panującym gatunkiem w postaci lipy stanowią rzadkość przyrodniczą a lipa drobnolistna w tym rezerwacie osiąga imponujące wielkości.

Rezerwat częściowy "Kawęczyńskie Brzęki"- o powierzchni 49,64 ha utworzony również w 1959 roku w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu lasu liściastego ze stanowiskiem jarząbu brekinii, najdalej wysuniętym na wschód na Nizinie Wielkopolsko - Kujawskiej.
Dominującym zbiorowiskiem roślinnym jest grąd środkowoeuropejski następnie świetlista dąbrowa oraz zbiorowiska kontynentalnych borów mieszanych mających charakter zbiorowisk zastępczych.
W drzewostanach rezerwatu dominują wielogatunkowe drzewostany liściaste, często mające charakter drzewostanów piętrowych. W górnej warstwie drzew przeważa brzoza i dąb (V-VI klasa wieku), jako domieszka występuje brekinia, sosna, osika i klon zwyczajny. W dolnej warstwie drzewostanu rośnie grab.

Według szczegółowej inwentaryzacji z 1982 roku w rezerwacie występowało 57 szt. brekinii o pierśnicy (średnica na wys.1,3m) powyżej 7 cm, po inwentaryzacji w 1992 roku wykazano 76 szt. brekinii o pierśnicy powyżej 7 cm i 147 o pierśnicy poniżej 7 cm.
W warstwie runa występują następujące gatunki roślin chronionych i rzadkich:

  • zdrojówka rutewkowata,
  • bluszcz pospolity,
  • przytulia leśna,
  • marzanka wonna.