Stan zdrowotny lasu zależy od wielu czynników, w tym od stanu korzeni drzew. Niestety są one narażone na ataki szkodników, które mogą powodować znaczne straty w gospodarce leśnej. Poszukiwanie szkodników korzeni w lasach to istotny element kontroli i profilaktyki, który wymaga ściśle określonych metod monitorowania, współpracy specjalistów oraz podejmowania szybkich działań w celu minimalizacji szkód.

Metodą kontroli występowania tychże szkodników, którą wykonuje się od 15 sierpnia do 30 września jest wykonanie tzw. dołów próbnych o wymiarach: długość 1 m, szerokość 0,5 m i głębokość minimum 0,5 m, w ilości minimum 15 szt./ha m.in. na szkółkach leśnych oraz minimum 6 szt./ha np. na grunatch przeznaczonych pod zalesienia.

Szkodnikami zagrażajacymi szczególnie młodym drzewkom są pędraki:

– chrabąszcza kasztanowca,

– guniaka czerwczyka,

– wałkarza lipczyka,

– ogrodnicy niszczylistki,

– listnika zmiennobarwnego,

– jedwabka brunatnego.

Zebrane pędraki umieszcza się w pojemnikach z nasyconym roztworem soli kuchennej i przekazuje do analizy Zespołom Ochrony Lasu.

Tam pod czujnym okiem specjalistów i szkła mikroskopu są rozpoznawane gatunki pędraków oraz oceniane jest zagrożenie na podstawie liczby szkodników występujących w dole. Rozróżnianie poszczególnych gatunków chrabąszczy odbywa się na podstawie sposobu ułożenia włosków na odwłoku, z kolei ich wiek ustalany jest na podstawie szerokości puszki głowowej. W przypadku stwierdzenia znacznej liczebności pędraków na danej powierzchni odstępuje się od sadzenia w następnym roku.